HALLOWEEN :)

Ostatnio zastanawia mnie czy w naszym kraju...rzecz jasna chrześcijańskim......czy powinno się obchodzić Halloween......sama jestem chrześcijanką i nie obchodzę tego święta...nawet święta zmarłych nie obchodzę ponieważ mamy zabiegać o żyjących a nie o zmarłych....ale jak to jest.....ze w naszym kochanym kraju celebruje się święto na cześć diabła a nie celebruje się życia, miłości......myślę ze PAN JEZUS widząc nasze starania i zabieganie w tym dniu jest bardzo zasmucony...ze zapominamy o dawcy życia a chwalimy diabła który jest mordercą, kłamcą i oskarżycielem...... JESTEM CHRZEŚCIJANKĄ I NIE OBCHODZĘ HALLOWEEN ..... :)

Szmaragd czwarty kamień....

Szmaragd - odmiana berylu, minerału należącego do grupy krzemianów. Nazwa tego kamienia wywodzi się z greckiego słowa smaragdos i ma przypuszczalnie staroindyjskie lub semickie pochodzenie. Nawiązuje do charakterystycznej barwy tego minerału, wywołanej podstawieniami jonów chromu, rzadziej wanadu i żelaza. Słowo to oznacza "zielony kamień"

Dziwnym trafem ten piękny minerał, będący amuletem wyznawców islamu i świętym kamieniem Indian południowo - amerykańskich był uważany w średniowiecznej Europie za kamień diabelski, przesycony nienawiścią i przynoszący nieszczęścia i zgubę...

Często zawiera inkluzje gazowe, ciekłe oraz mineralne: kalcyt, piryt, biotyt, talk, dolomit, fuchsyt, apatyt, aktynolit, oraz inne minerały. Charakter inkluzji często zdradza miejsce pochodzenia danego okazu. Szczególnie cenną, niezmiernie rzadką odmianą jest szmaragd trapiche, w którym widoczny jest w przekroju poprzecznym kryształu wzór sześcioramiennej gwiazdy. Odmiana ta pozyskiwana jest w okręgu Chivor i Muzo Kolumbia

Skład chemiczny Be3Al2(SiO3)6 - glinokrzemian berylu Twardość w skali Mohsa 7,5 — 8,0 Przełam przełam nierówny do muszlowego Łupliwość niewyraźna Pokrój kryształu masywny, wyraźne uformowane kryształy Układ krystalograficzny heksagonalny, (6/m 2/m 2/m) Właściwości mechaniczne kruchy Gęstość minerału 2,63 — 2,80 g/cm³ Właściwości optyczne Barwa zielona, niebieskozielona, trawiastozielona Rysa biała Połysk szklisty Współczynnik załamania nω = 1.564–1.595,

nε = 1.568–1.602 Inne jednoosiowy, optycznie ujemny (-), Luminescencja - w bliskim UV słaba, w dalekim UV świecenie zielone, niekiedy różowo-fioletowe (dla szmaragdów bez domieszki żelaza), dwójłomność δ = 0.0040–0.0070

Minerał związany ze skałami metamorficznymi (łupki mikowe, przeobrażone wapienie), w żyłach pegmatytowych granitów, oraz w piaskach i żwirach złóż wtórnych.

Występuje w: Austrii (dolina rzeki Habachtal, okolice Salsburga, Mittersill, Felbertal), Australii (Broken Hill, Aga- Kau, Emmaville, Vegesatle), Brazylii (rejony Pilao, Bahia, Pernambuco, Minas Gerais, Gofas), Egipcie (Dżabal Zabara - złoże znane od czasów antycznych), Indiach (prowincja Madras, stany Pandżab (Panjab) i Rajasthan), Norwegii (Eidsvoll), Kolumbii (Gachala, Cosquez, Bogota, Chivor, Muzo - sławne miejsce pozyskiwania najpiękniejszych szmaragdów zwykle o zabarwieniu soczystej zieleni), Libii (Ghadamis), Madagaskarze (Kianjavato), Mozambiku (Morrho, Melala), Pakistanie (góry Hindukusz), Federacji Rosyjskiej (Ural, Zabajkale, półwysep Kola), RPA (rejon Transwal) USA (Karolina Północna, Maine), Tanzanii (rejon jeziora Manjara), Zimbabwe (Filabusi, Bikita, Belinque, Mweza), Zambii (Kafubu, okręg Miku Kitwe)

W Polsce występują szmaragdy nie nadające się do celów jubilerskich, jako jasnozielone słupki do kilku centymetrów długości w skałach pegmatytowych. Znajdowane są na Dolnym Śląsku w okolicach Strzelina i Strzegomia.

Zastosowanie

Bardzo poszukiwany, wyjątkowo cenny kamień kolekcjonerski i jubilerski. Jest stosowany w jubilerstwie od czasów starożytnych. Szczególnie ceniony był w starożytnym Egipcie, Persji, Arabii, u Majów, Azteków, Inków. Największy szmaragd o wartości jubilerskiej wydobyto w Kolumbii, miał masę 7 025 ct. W tym rejonie bywają większe okazy, niestety spękane, największy miał masę 16 020 ct. Z Brazylii pochodzi kryształ o ponad 10 cm długości i wadze 6 399 ct. Rekordowy kamień wydobyty na Uralu w Rosji ważył 1 438 ct.

Prawdopodobnie największym wyrobem wykonanym z jednego kryształu jest ciemnozielona rzeźbiona waza o wysokości 10 cm i masie 2 681 ct, która znajduje się w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu.

Obecnie szmaragdy są również produkowane syntetycznie. Od naturalnych różnią się kształtami inkluzji, co pozwala na ich odróżnienie od naturalnych. Stosuje się również kamienie naturalne ulepszone poprzez wygrzewanie w olejach, aby ukryć skazy, rysy i pęknięcia

Bibliografia:.

· Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 popr. i uzup.. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.

· Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.

· Jerzy Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Katowice: Videograf II, 2003. ISBN 83-7183-174-9.

· Nikodem i Tomasz Sobczak: Wielka Encyklopedia Kamieni Szlachetnych i Ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12493-8.

http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Emerald_crystal_muzo_colombia.jpg&filetimestamp=20091010205345

http://pl.wikipedia.org/wiki/Szmaragd

http://artbizu.pl/

http://maramokotro-elde.blog.onet.pl/Szmaragd-kamien-jak-wiosenna-t,2,ID369723937,n

http://podarunki.blogspot.com/2008/07/szmaragd.html

http://famousdiamonds.tripod.com/mackayemeraldnecklace.html

http://www.golf.aia.pl/a/galeria/tekst/588/

http://fatcat.ftj.agh.edu.pl/~i7bezkor/Ciekawe%20mineraly%20-%20Szmaragd.html

Chalcedon trzeci kamień......

Chalcedon – pospolity, szeroko rozpowszechniony minerał, odmiana skrytokrystalicznej, kwarcowej krzemionki (SiO₂) o włóknistej strukturze. Nazwa pochodzi od miasta Chalcedon – położonego nad Bosforem w Azji Mniejszej i dotyczy właściwie tylko mlecznych lub opalizujących okazów. Tworzy wiele barwnych odmian o zastosowaniu gemmologicznym.

Już niewielki wzrost temperatury lub dłużej działające promienie słoneczne mogą spowodować u niektórych odmian zmianę ich barwy z żółtej lub brązowej na czerwoną lub pomarańczową. Przeważnie występuje w formie nerkowatej, groniastej, skorupowej lub naciekowej (stalaktyty). Często tworzy żyły, geody, a niekiedy konkrecje. Jest przeświecający, czasami przezroczysty. Stanowi składnik wielu skał, np.: chalcedonitów, jaspisów, lidytów, krzemieni. Niekiedy wykazuje iryzację o charakterze opalescencji. Często zawiera wrostki różnych minerałów, które zmieniają jego barwę, np.: miki, chloryty, hematyt, goethyt (getyt), chryzokola, minerały ilaste.

Skład chemiczny dwutlenek krzemu (SiO2) Twardość w skali Mohsa 6,5-7 Przełam nierówny, muszlowy Łupliwość brak Pokrój kryształu płytkowe, sferoidalne, Układ krystalograficzny trygonalny Gęstość minerału 2,6 g/cm³ Właściwości optyczne Barwa bezbarwny lub różnokolorowe zabarwienia (szary, sinoniebieski, żółtawy, brunatny) – tworzy wiele różnobarwnych odmian, noszących inne nazwy gemmologiczne lub handlowe Połysk woskowy, tłusty

Odmiany chalcedonu

• agat, agat mszysty, chryzopraz, praz, heliotrop, karneol, onyks, sard, sardonyks, plazma, damsonit, Chalcedon żółty, chalcedon mleczny, chalcedon niebieski, krwawnik

Występuje w skałach wulkanicznych – melafirach, bazaltach, ryolitach, andezytach, dacytach. Stanowi produkt wietrzenia serpentynitów, niekiedy powstaje w wyniku przekrystalizowania opalu.

Miejsca występowania: Urugwaj, Brazylia – Rio Grande do Sul, Urugwaj. Indie – Wyżyna Dekan, Bombaj, Arabia Saudyjska, Jemen, Rosja – Kaukaz, Ural, Zabajkale, Sachalin, Kamczatka, Kazachstan, Mongolia, Kanada – Nowa Szkocja, Ontario, USA – Floryda, Oregon, Arizona, Kolorado, Idaho, RPA, Botswana , Słowacja, Islandia, Niemcy, Rumunia.

Polska - okolice Szklar (chryzopraz), Złotoryi i Lwówka (agat), Wałbrzycha (karneol).

Zastosowanie chalcedonu:

· już 8000 lat temu wyrabiano z niego narzędzia (znany z wykopalisk archeologicznych).

· w starożytności wykonywano z niego pieczęcie, portrety (kamee).

· obecnie jest stosowany do produkcji wyrobów jubilerskich

· mechanice precyzyjnej.

· atrakcyjny i ceniony kamień kolekcjonerski oraz ozdobny

· kamień okładzinowy

· surowiec do wyrobu agatowych moździerzy oraz kul do młynów kulowych

Bibliografia:

· Walter Szumann: Kamienie szlachetne i ozdobne. Warszawa: Alma-Press, 2004. ISBN 83-7020-324-8.

· Nikodem Sobczak: Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: "Alfa", 1986. ISBN 83-7001-030-X.

· Rupert Hochleitner: Minerały i kryształy. Warszawa: Muza S.A., 1994. ISBN 83-7079-281-2.

· Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck–Fornefeld: Minerały. Warszawa: Bertelsmann Media, 1996. ISBN 83-7129-194-9.

· Minerały i kamienie szlachetne. Kraków: Horyzont, 2002, seria: Podręczny Leksykon Przyrodniczy. ISBN 83-7311-317-7.

· Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 popr. i uzup.. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.

· Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.

· Cally Hall: Klejnoty : kamienie szlachetne i ozdobne. Warszawa: Wiedza i Życie, 1996. ISBN 83-86805-02-1.

· Guillermo Gold Gormaz, Jordi Jubany Casanovas: Atlas mineralogii. Warszawa: Wiedza i Życie, 1992. ISBN 83-85231-10-2.

· Jaroslav Bauer: Skały i minerały : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Multico, 1997. ISBN 83-7073-050-7.

· http://gr.introne.com/galerie/mineralyswiata1/galeriaminswiat1.htm

· http://srebrnykot.blox.pl/tagi_b/24546/chalcedon.html

· http://www.redbor.pl/mineraly/0_tlenki.htm

· http://www.naturephoto-cz.eu/chalcedon-picture-2448.html

· http://www.piranhicaart.website.pl/mineraly.htm

· http://pl.wikipedia.org/wiki/Chalcedon_%28minera%C5%82%29