Szmaragd czwarty kamień....

Szmaragd - odmiana berylu, minerału należącego do grupy krzemianów. Nazwa tego kamienia wywodzi się z greckiego słowa smaragdos i ma przypuszczalnie staroindyjskie lub semickie pochodzenie. Nawiązuje do charakterystycznej barwy tego minerału, wywołanej podstawieniami jonów chromu, rzadziej wanadu i żelaza. Słowo to oznacza "zielony kamień"

Dziwnym trafem ten piękny minerał, będący amuletem wyznawców islamu i świętym kamieniem Indian południowo - amerykańskich był uważany w średniowiecznej Europie za kamień diabelski, przesycony nienawiścią i przynoszący nieszczęścia i zgubę...

Często zawiera inkluzje gazowe, ciekłe oraz mineralne: kalcyt, piryt, biotyt, talk, dolomit, fuchsyt, apatyt, aktynolit, oraz inne minerały. Charakter inkluzji często zdradza miejsce pochodzenia danego okazu. Szczególnie cenną, niezmiernie rzadką odmianą jest szmaragd trapiche, w którym widoczny jest w przekroju poprzecznym kryształu wzór sześcioramiennej gwiazdy. Odmiana ta pozyskiwana jest w okręgu Chivor i Muzo Kolumbia

Skład chemiczny Be3Al2(SiO3)6 - glinokrzemian berylu Twardość w skali Mohsa 7,5 — 8,0 Przełam przełam nierówny do muszlowego Łupliwość niewyraźna Pokrój kryształu masywny, wyraźne uformowane kryształy Układ krystalograficzny heksagonalny, (6/m 2/m 2/m) Właściwości mechaniczne kruchy Gęstość minerału 2,63 — 2,80 g/cm³ Właściwości optyczne Barwa zielona, niebieskozielona, trawiastozielona Rysa biała Połysk szklisty Współczynnik załamania nω = 1.564–1.595,

nε = 1.568–1.602 Inne jednoosiowy, optycznie ujemny (-), Luminescencja - w bliskim UV słaba, w dalekim UV świecenie zielone, niekiedy różowo-fioletowe (dla szmaragdów bez domieszki żelaza), dwójłomność δ = 0.0040–0.0070

Minerał związany ze skałami metamorficznymi (łupki mikowe, przeobrażone wapienie), w żyłach pegmatytowych granitów, oraz w piaskach i żwirach złóż wtórnych.

Występuje w: Austrii (dolina rzeki Habachtal, okolice Salsburga, Mittersill, Felbertal), Australii (Broken Hill, Aga- Kau, Emmaville, Vegesatle), Brazylii (rejony Pilao, Bahia, Pernambuco, Minas Gerais, Gofas), Egipcie (Dżabal Zabara - złoże znane od czasów antycznych), Indiach (prowincja Madras, stany Pandżab (Panjab) i Rajasthan), Norwegii (Eidsvoll), Kolumbii (Gachala, Cosquez, Bogota, Chivor, Muzo - sławne miejsce pozyskiwania najpiękniejszych szmaragdów zwykle o zabarwieniu soczystej zieleni), Libii (Ghadamis), Madagaskarze (Kianjavato), Mozambiku (Morrho, Melala), Pakistanie (góry Hindukusz), Federacji Rosyjskiej (Ural, Zabajkale, półwysep Kola), RPA (rejon Transwal) USA (Karolina Północna, Maine), Tanzanii (rejon jeziora Manjara), Zimbabwe (Filabusi, Bikita, Belinque, Mweza), Zambii (Kafubu, okręg Miku Kitwe)

W Polsce występują szmaragdy nie nadające się do celów jubilerskich, jako jasnozielone słupki do kilku centymetrów długości w skałach pegmatytowych. Znajdowane są na Dolnym Śląsku w okolicach Strzelina i Strzegomia.

Zastosowanie

Bardzo poszukiwany, wyjątkowo cenny kamień kolekcjonerski i jubilerski. Jest stosowany w jubilerstwie od czasów starożytnych. Szczególnie ceniony był w starożytnym Egipcie, Persji, Arabii, u Majów, Azteków, Inków. Największy szmaragd o wartości jubilerskiej wydobyto w Kolumbii, miał masę 7 025 ct. W tym rejonie bywają większe okazy, niestety spękane, największy miał masę 16 020 ct. Z Brazylii pochodzi kryształ o ponad 10 cm długości i wadze 6 399 ct. Rekordowy kamień wydobyty na Uralu w Rosji ważył 1 438 ct.

Prawdopodobnie największym wyrobem wykonanym z jednego kryształu jest ciemnozielona rzeźbiona waza o wysokości 10 cm i masie 2 681 ct, która znajduje się w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu.

Obecnie szmaragdy są również produkowane syntetycznie. Od naturalnych różnią się kształtami inkluzji, co pozwala na ich odróżnienie od naturalnych. Stosuje się również kamienie naturalne ulepszone poprzez wygrzewanie w olejach, aby ukryć skazy, rysy i pęknięcia

Bibliografia:.

· Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 popr. i uzup.. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.

· Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.

· Jerzy Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Katowice: Videograf II, 2003. ISBN 83-7183-174-9.

· Nikodem i Tomasz Sobczak: Wielka Encyklopedia Kamieni Szlachetnych i Ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12493-8.

http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Emerald_crystal_muzo_colombia.jpg&filetimestamp=20091010205345

http://pl.wikipedia.org/wiki/Szmaragd

http://artbizu.pl/

http://maramokotro-elde.blog.onet.pl/Szmaragd-kamien-jak-wiosenna-t,2,ID369723937,n

http://podarunki.blogspot.com/2008/07/szmaragd.html

http://famousdiamonds.tripod.com/mackayemeraldnecklace.html

http://www.golf.aia.pl/a/galeria/tekst/588/

http://fatcat.ftj.agh.edu.pl/~i7bezkor/Ciekawe%20mineraly%20-%20Szmaragd.html